Op de valreep van vertrek noodgedwongen gescheiden van elkaar?
Het St. Franciscus Gasthuis te Rotterdam waar ik behandeld word, hebben sinds duidelijk is dat ik mijn verdere behandeling in Amerika moet afmaken om bij mijn man en kind te kunnen blijven, ons ontzettend veel geholpen. Met onder andere een ziekenhuis in Philadelphia te vinden wat bereid is mij te behandelen, al mijn medische gegevens te vertalen naar het Engels en de beraming hiervoor in kaart te krijgen. Alle gesprekken die tussen mijn zorgverzekeraar Menzis en het St. Franciscus hebben plaatsgevonden zagen er aanvankelijk hoopvol uit. Ik heb tot het telefoon gesprek met Meniz afgelopen dinsdag telkens te horen gekregen via mijn ziekenhuis, dat er zeer begripvol werd gereageerd op onze bijzonder bedroevende situatie.
Echter op dinsdag 26 juni, precies een week voor het geplande vertrek, kreeg ik telefonisch het bericht van Menzis dat de hiervoor bedoelde behandeling onder mijn huidige polis wel wordt vergoed, maar in beginsel op basis van de Nederlandse tarieven. De Amerikaanse tarieven liggen helaas aanzienlijk hoger dan de Nederlandse tarieven. Wat betekent dat wij omvangrijk extra hoge kosten moeten maken in verband met de verder behandeling van mijn borstkanker, waarvan de totale hoogte op voorhand nog onduidelijk is. Buiten de beduidend hogere chemo kosten, zijn er tal van onvoorziene medische kosten die erbij kunnen komen, zoals bijvoorbeeld een eventueel onverwacht maar noodzakelijke ziekenhuisopname.
Vervolgens hebben we nogmaals de opties besproken met het ziekenhuis. Het is niet verstandig om tussen de chemokuren op en neer te reizen. De eerste drie chemokuren zit een medicijn tussen waar ik waarschijnlijk neutropeen van zal geraken. Om onder die omstandigheden op een intercontinentiale vlucht te stappen zijn onverstandig. Daar komt bij als ik onverhoopts (eventueel mede door het reizen) ziek mocht worden, afgezien van de zware lichamelijke belasting in mijn conditie op dat moment, en ik onverhoopts opgenomen moet worden in Philadelphia zal dat enorme kosten met zich mee brengen. De chemo´s vervoeren gaat ook niet, aangezien er een chemo bij zit waar maar een houdbaarheid op zit van 6 uur.
Aangezien ik 6 chemokuren moet krijgen, hebben we het over een tijdsbestek van minimaal 4,5 maanden, mits ik geen uitloop heb! Als mijn bloedwaarden niet in orde zijn aan het einde van een kuur, kan dat ik de praktijk uitmonden in een periode van 4,5 tot 6 maanden.
In onze radeloosheid hebben we woensdag 27 juni een smeekbrief gestuurd naar Menzis, om de zeer schrijnende situatie nogmaals te belichten, in de hoop dat er zo toch nog een oplossing kon komen.
De afgelopen maanden zijn tijdens de intensieve behandeling van onze zoon in Nederland mentaal gezien zeer zwaar geweest. Het nieuws van mijn kanker kwam daar eind maart 2012 nog bij. Desondanks hebben we buitengewoon veel steun aan elkaar gehad als gezin, juist doordat we bij elkaar konden zijn. Wanneer wij de extra kosten voor mijn chemotherapie in Amerika zelf moeten betalen, betekent dit dat wij als gezin noodgedwongen van elkaar worden gescheiden. Wij kunnen die kosten namelijk niet betalen. De gedachte om onder deze omstandigheden (een ernstig ziek kind en een ernstig zieke moeder die tegelijkertijd zware medische behandelingen moeten ondergaan) van elkaar als gezin gescheiden te worden, is voor ons onbeschrijflijk beangstigend en zeer ondraaglijk.
Ondanks de hiervoor beschreven bijzondere situatie – ik onderga de chemotherapie niet in de Verenigde Staten van Amerika omdat ik daarvoor kies, maar noodgedwongen in verband met de behandeling aldaar van mijn ernstige zieke zoon – is ons verzoek op een coulanceregeling om in te stemmen met vergoeding van de werkelijke kosten die verband houden met mijn verdere behandeling in de Verenigde Staten van Amerika afgewezen door Menzis.
Komende dinsdag 3 juli staat ons vertrek gepland, de tickets zijn immers al geboekt, en de huisvesting is al geregeld. Ik vlieg mee, maar als er niet een oplossing komt binnen 14 dagen, dan zal ik noodgedwongen gescheiden worden van mijn man en kind in deze toch al zo ongelooflijk ondraaglijke situatie.